روابط جنسی والدین بعد از تولد فرزند چگونه باید باشد؟
والدین نباید واهمه ای از روابط جنسی داشته باشند و از حضور سرزده فرزند نباید نگران شوند. حتی از سوالات جنسی کودک نیز نباید هراسی به خود راه دهند.
به گزارش موسسه خانواده سلامت بنیان، کانون خانواده یکی از مهمترین مراکز تربیتی برای کودکان است و رفتارهای پدر و مادر می تواند بعنوان یک الگو برای فرزندان باشد و بسیاری از رفتارهای آنها را در زندگی زناشویی آینده خویش تحت تاثیر قرار دهد. فرزندان توجه خاصی به روابط پدر و مادر دارند و با کنجکاوی خاص رفتارهای پدر و مادر خویش را زیر نظر دارند.
یکی از دغدغه های والدین بعد از تولد فرزند تنظیم روابطشان با یکدیگر و نیز روابط زناشویی است. زن و مرد تا قبل از تولد فرزند در روابط زناشویی خود احساس امنیت و راحتی دارند ولی بعد از به دنیا آمدن فرزندان دچار اضطراب و تشویش می شوند و نمی دانند در روابط زناشویی خود چگونه رفتار کنند. آیا باید در غیاب فرزندان رابطه داشته باشند؟ آیا باید در اتاقی مخصوص و با دری بسته رابطه داشته باشند؟ و یا باید روابط خود را از فرزندان مخفی نگه دارند؟
فرزندان نسبت به رفتارهای پدر و مادر حساسند و با کوچکترین ارتباطی برایشان سوالاتی ایجاد می شود که معمولا به راحتی می پرسند و انتظار پاسخ دارند. یکی از مشکلات والدین نیز نحوه پاسخگویی به این سوالات است. فرزندان کنجکاو هستند و هر گونه ابهامی در روابط والدین بعنوان یک پرسش در ذهن آنها شکل می گیرد.
دو هفته بعد از زایمان امکان برقراری روابط جنسی وجود دارد
از نظر پزشکی از حدود دو هفته بعد از زایمان امکان برقراری رابطه جنسی بین والدین وجود دارد و مشکل خاصی ایجاد نخواهد کرد. البته سیستم تناسلی زن بعد از زایمان حدود 6 تا 8 هفته زمان می برد تا به حالت عادی برگردد. لذا والدین بعد از دو هفته از تولد فرزند می توانند روابط جنسی خود را از سر گیرند.
در زایمان به روش طبیعی به علت تغییراتی که در مجرای تناسلی زن ایجاد شده است می توان این روابط را کمی دیرتر یعنی از حدود یکماه بعد از زایمان از سر گرفت. البته ممکن است زن با شروع مقاربت دردهایی در ناحیه تناسلی خویش احساس کند و یا به دلیل خشکی مخاط مجرای تناسلی درد حین مقاربت داشته باشد. در اینصورت استفاده از ژل های لغزنده ساز مجرا و همچنین تغییر وضعیت هنگام نزدیکی می تواند کمک کننده باشد.
والدین می ترسند که کودکشان آنها را در حال برقراری رابطه جنسی ببیند لذا سعی می کنند یا در شرایطی اقدام به برقراری رابطه جنسی کنند که کودک حضور ندارد و یا در داخل اتاقی در بسته به عمل جنسی بپردازند.
این رفتار ها منشا گرفته از نظریه فروید است. فروید معتقد بود اگر کودکی بطور اتفاقی شاهد هم آغوشی و آمیزش جنسی والدینش باشد دچار آسیب روانی می شود. به نظر فروید وقتی کودک صداهایی از جانب والدینش می شنود، فکر می کند که آنان در حال نزاع و جنگ با هم هستند و وقتی از نزدیک شاهد این صحنه باشد به طریقی این تصورات تایید می شود. به نظر فروید برای کودک حالت پدر و مادر در هنگام آمیزش حالتی عصبی و خشمگینانه است و اگر کودک یکبار شاهد چنین رفتاری باشد و سپس دفعات بعد با در قفل شده اتاق رو به رو شود این ذهنیت در او تقویت می شود که پدر و مادر در حال نزاع هستند.
واهمه نداشته باشید
البته، امروزه این نظریه دیگر مورد قبول نیست. والدین نباید واهمه ای از روابط جنسی داشته باشند و از حضور سرزده فرزند نباید نگران شوند. حتی از سوالات جنسی کودک نیز نباید هراسی به خود راه دهند. نوع رفتار و واکنش پدر و مادر بسیار مهم است.
بهتر است شرایطی فراهم شود تا والدین بتوانند به راحتی روابط جنسی خود را در اتاقی مجزا داشته باشند. به هیچ وجه نباید در اتاق قفل شود. اگر بصورت سر زده بچه وارد اتاق والدین شد آنها باید بدون دستپاچگی و وحشت او را به داخل اتاق بیاورند و در کنار خود قرار دهند و اگر سوال کرد مشغول چه کاری هستند برای او توضیحاتی مناسب دهند و بعد از آرام کردن کودک، او را به اتاقش راهنمایی کنند.
از جمله توضیحاتی که باید به کودک داد این است که افراد بزرگسال وقتی به هم علاقمند می شوند و با هم زندگی می کنند به خاطر اینکه همدیگر را دوست دارند این رفتار را با هم دارند و این رفتار نشانه علاقه آنها به هم است. به هیچ وجه نباید دستپاچه شد و رفتاری از سر هول و هراس داشت چون کودک به راحتی این دستپاچگی را درک می کند.
تفاوت برداشت کودکان و بزرگسالان از روابط جنسی
برداشتی که افراد بزرگسال از رفتار جنسی دارند با برداشتی که کودک دارد متفاوت است. شاید آشکار شدن برخی رفتارهای جنسی برای بزرگسالان جنبه شرم داشته باشد ولی کودکان چنین برداشتی ندارند و مسایل را ساده می بینند و اگر والدین رفتار درستی داشته باشند و توضیحات مناسبی به کودک دهند کمک می کند تا ابهامی در ذهن فرزند ایجاد نشود و او مساله را به خوبی درک کند. در چنین شرایطی است که والدین با خیال راحت می توانند روابط خویش را داشته باشند و فرزند نیز این روابط را نشانه عشق و علاقه والدین به هم می بیند و معنا می کند.
