4 رفتار غلط والدین که روح و روان کودک را ویران میکند
بعضی از والدین رفتارهای غلطی دارند که این رفتارها تاثیر بسیار بدی روی بچهها خواهد گذاشت و حتی باعث تیره شدن روابط زناشویی خواهد شد.
موسسه خانواده سلامت بنیان- سمانه شیرلو، روانشناس؛ علامتهایی وجود دارد که نشان دهنده وجود یکسری مشکلات در زندگی زناشویی والدین است و تأثیرات منفی در فرزندپروری و رشد و تربیت فرزند آنها خواهد گذاشت.
توجه بیش از حد به کودک
یکی از این نشانهها، توجه و مراقبت بیش از حد از کودک است. اگر مادری مدتها حامله نشده باشد و حالا یک فرزند به دنیا آورده باشد یا این که فقط یک بچه داشته باشد و نتواند کودک دیگری به دنیا بیاورد بیش از حد به کودک خود توجه نشان میدهد و نتیجه این توجه بیش از حد این است که کودک سالهای زیادی در حالت کودکی و نابالغی میماند. اغلب این کودکان نیز به بلوغ کامل اجتماعی نمیرسند.
کودکان اصولا از توجه و حمایت معمولی پدر و مادر رضایت ندارند چون این حمایتها را مانع آزادی برای یادگیری و تجربه اندوزی میدانند. حال، اگر این توجه و حمایت، بیش از حد باشد مانع میشود که کودک به طور طبیعی نسبت به دنیای پیرامون خود آگاهی پیدا کند و استعدادهایش شکوفا شود.
کمال گرایی والدین
مساله بعدی، انتظار بیش از حد والدین برای خوب بودن کودک و رسیدن او به کمال است. بعضی از پدر و مادرها کودکشان را طوری که هست قبول ندارند و میخواهند او به حد کمال برسد. این والدین کودک خود را به خاطر رفتاری که شاید خیلی عالی نباشد مورد سرزنش قرار میدهند و حتی او را پیش روانشناس میبرند تا ببینند چرا فرزندشان بهترین نیست.
کودکی که تحت چنین شرایطی زندگی میکند، معمولا هیچ وقت مورد تشویق و تمجید قرار نمیگیرد و همیشه میترسد که نکند موفق نشود و عالی نباشد. این کودک احساس میکند که هیچ وقت نمیتواند رضایت پدر و مادر را جلب کند. به همین دلیل، همیشه خود را سرزنش میکند و احساس حقارت دارد و در زندگی او شادی و نشاطی وجود ندارد.
پدر و مادرها باید بدانند که هر کودکی با توجه به ویژگیهای ژنتیکی که به ارث برده، استعدادهایی دارد و براساس این استعدادها و تواناییها میتواند به موفقیت برسد.
پدر و مادرهای سهلانگار
بعضی از پدر و مادرها هم در قبال کودک خود مرتکب کوتاهی و سهلانگاری میشوند. والدینی که کودک خود را رها میکنند و وظایف خود را در قبال او به درستی به انجام نمیرسانند از نظر اخلاقی و اجتماعی سزاوار سرزنش هستند. اغلب این والدین در دوران کودکی، مورد غفلت واقع شده بودند. وظیفه ما این است که به آنها کمک کنیم و بگوییم که این الگوی رفتاری درست نیست و باید تلاش کنند که این رفتار خود را اصلاح کنند.
والدین خشمگین و عصبانی
دسته دیگری از والدین کسانی هستند که همیشه عصبانی و خشمگیناند و دائم به فرزند خود غر میزنند و از او شکایت میکنند. چنین رفتارهایی تاثیر بسیار منفی در روح و روان کودک باقی میگذارد.
همه این والدهایی که رفتارهای غلطی دارند معتقدند که ما خودمان مشکلاتی داریم و کودکمان مشکلات ما را اضافه کرده است. این طرز فکر و رفتار نشانه ناسازگاری و ناپایداری زندگی زناشویی است که اثرات سوء خود را روی فرزند آنها خواهد گذاشت و فرزندی که با این الگوهای رفتاری تربیت میشود، دچار مشکلاتی خواهد شد که آن مشکلات زمینهساز مشکلات مجدد بین زوجین میشود.
مطالب مرتبط: