نگاهی به نقش پدری مردان؛ آیا مردان درگیر امر بچه‌داری می‌شوند؟
گفتمان‌های اجتماعی معاصر به پررنگ شدن نقش پدری و پدرانی که به‌طور فعال در مراقبت از کودکان خود درگیرند، بها می‌دهند.
موسسه خانواده سلامت بنیان- مردان مانند زنان، معمولا با این انتظار بزرگ می‌شوند که روزی فرزند خواهند داشت. مطالعه‌ای که توسط وب و دنیلاک درباره مردان نابارور انجام شده، دیدگاه این مردان را از پدری این‌گونه توصیف می‌کند: «پدری جزء طبیعی هستی یک مرد بالغ است، حق و سنت فرهنگی است و مردان همگی به‌طور معمول با آن به ادامه زندگی‌شان به آینده می‌نگرند».
مردان به نقش پدری و زندگی خانوادگی دید مثبتی دارند
مفسران اجتماعی آنچه را که این مردان بر اثر از دست دادن علاقه به زندگی خانوادگی در سطح اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و شخصی می‌بینند و از نسبت فزاینده مادران ازدواج نکرده و از گسست ازدواج ناشی می‌شود، بررسی کردند، اما شواهد اندکی وجود دارد که گویای این باشد که مردان به پدری و مسئولیت‌ها و پاداش‌هایی که با آن همراه‌اند، علاقه‌مند نباشند.
گرچه در کشورهای غربی، ولادت‌های خارج از ازدواج رسمی در سال‌های اخیر افزایش یافته است، اما هنوز هم بیش از ۹۵ درصد مادران جدید یک شریک زندگی مرد دارند. همچنین، برخلاف ادبیات مربوط به پدران غایب، اکثریت مردان نسبت به پدری و زندگی خانوادگی دید مثبت دارند.
با این وجود، برخلاف این نگرش اجتماعی نافذ که پدری هم طبیعی و هم مطلوب است، نتوانسته است آن‌گونه که مادری با زنی بالغ برابر شده، جایگاهی به‌عنوان هسته هویت مردان بیابد.
تغییرات اجتماعی اخیر باعث درگیر شدن پدران در زندگی خانوادگی شده است
تحقیقات اخیر به این نتیجه رسیده‌اند که تغییرات اجتماعی اخیر به تغییرات مثبت در درگیر شدن پدران در زندگی خانوادگی منجر می‌شود. در دهه‌های اخیر، فرصت‌های شغلی فزاینده و بهتری برای زنان و گسست در ساختارهای خشک و با ماهیت سلسله مراتبی خانواده و نگرش‌های جنسیتی به‌وجود آمده که باعث خواهند شد مردانی که نسبت به ایفای نقش نان‌آور توجه کمتر دارند، به زندگی خانوادگی بیشتر بپردازند. البته، این دیدگاه خوشبینانه با یافته‌های پژوهشی که نشان می‌دهد پدران معاصر، برخلاف نگرش‌های مثبت، اغلب در شناسایی نقش خود مشکل دارند، مغایر است.
گفتمان‌های اجتماعی معاصر به پدرانی که به‌طور فعال در مراقبت از کودکان خود در گیرند بها می‌دهد. این گفتمان‌ها در مورد مردان تعارض گونه‌اند. این برداشت که نقش اساسی مردان تأمین نیازهای مادی خانواده است و آنها به‌عنوان والدین مراقب، کمتر از زنان شایسته‌اند، به‌عنوان یک انگاره فرهنگی مدام ریشه‌دارتر می‌شود.
دشواری‌هایی که در زمینه نقش پدری پیش روی مردان قرار دارد
حتی اگر مردان برای مشارکت برابر در کار بچه‌داری تلاش‌های زیادی انجام دهند، باز هم این تصور وجود دارد که نقش مادر در زمینه بچه‌داری حیاتی‌تر و پر رنگ‌تر است. بنابراین، پدران اغلب خود را بر سر یک دوراهی ساختاری می‌بینند. مردان ممکن است در نظر داشته باشند به‌عنوان والد، فعالانه در امر بچه‌داری درگیر شوند، اما می‌بینند که پیاده کردن نیتشان بسیار دشوار است و این مساله می تواند به فشار روانی و ناامیدی برای آنها و همین‌طور برای شرکای زندگی‌شان بینجامد.
پدرانی که در امر بچه‌داری بیشتر درگیرند، معمولا ازدواج شادتر و باثبات‌تری دارند
این در حالی است که درگیری نزدیک‌تر پدران در فرایند فرزندپروری به رشد شخصی مثبت‌تر بین مردان و همین‌طور، سازش نزدیک‌تر بین روند بلوغ زندگی مردان و زنان منجر می‌شود که می‌تواند باعث شود برابری رابطه زناشویی آنان حفظ گردد.
مطالعه‌ای که روی خانواده‌های هلندی انجام گرفت، نشان داد پدرانی که در امر بچه‌داری بیشتر درگیرند، معمولا ازدواج شادتر و باثبات‌تری دارند، و به ظاهر این تأثیر با یافته‌ای که همسران پدران درگیر نیز شادترند، همسویی دارد. این مطالعه حاکی از آن بود که حد درگیری پدر در بازی با کودک و مراقبت از او پیش‌بین خوبی برای رضامندی زناشویی برای هر دو والد است.
کودکان به پدران درگیر در امر تربیت، بیشتر ارج می‌نهند
کودکان نیز به پدران درگیر در امر تربیت، ارج می‌نهند. در مطالعه ای که از کودکان ۸ ساله آمریکایی به عمل آمد، از آنان خواسته شد مقاله‌ای در مورد اینکه چه چیزی پدران‌شان را تبدیل به «بهترین» پدر کرده است، بنویسند. کودکان تقریبا بدون استثنا، نه در مورد درآمد و شغل، بلکه راجع به درگیر شدن پدران‌شان در زندگی خانوادگی، فعالیت‌های مربوط به مراقبت و تفریح، نوشتند.
تحقیقی که درباره مردان استرالیایی انجام شد، نشان داد که پدري درگیر به‌ندرت یک انتخاب فردی و آزاد است. برخی از مردان مفروضه‌هایی مانند این که بچه‌داری کار زنانه است و برای مردان نامناسب و بی معناست را درونی کرده‌اند. همین مفروضه‌های درونی که در نتیجه تربیت به‌وجود آمده، باعث شده تصمیم‌گیری در مورد پدر فعال و درگیر بودن، خالی از دشواری نباشد.
مردانی که دیرتر در زندگی پدر می‌شوند، می‌توانند در برابر فشارهای پذیرش نقش‌های سنتی مقاومت کنند
با این حال، به نظر می‌رسد مردانی که دیرتر در زندگی پدر می‌شوند، می‌توانند در برابر فشارهای پذیرش نقش‌های سنتی مقاومت کنند. یافته‌های یک پژوهش حاکی از آن است که پدران مسن‌تر بیشتر با فرزندان‌شان اخت می‌شوند و از پدری بیشتر لذت می‌برند.
تصمیم‌گیری در مورد زمان والد شدن به سطح تحصیلات و طبقه اجتماعی بستگی دارد. این عوامل بر توانایی فرد در تصمیم‌گیری مغایر با توقعات اجتماعی نیز تأثیر می‌گذارند.
تاثیر نوع رابطه با پدر در درگیری مردان در امر بچه‌داری و پدری کردن
یک عامل پیش‌بینی‌کننده مهم در مورد درگیری پدران در امر بچه‌داری و کار خانواده، رابطه‌ای است که آنها با پدر خود داشته‌اند. این مطلب بیانگر این است که برداشت‌های مردان از نقش پدری ممکن است پیش از آنکه آنان به بزرگسالی برسند به خوبی جا بیافتند. این بدان معناست که غیر متحمل است که تغییرات در نقش‌های پدری پذیرفته‌شده اجتماعی به سرعت رخ بدهند.
نقش‌های پدری را می‌توان از طریق چیزی که از ترکیب عوامل شخصی، اجتماعی، ساختاری و اجتماعی شدن، مشخص می‌شود، بهتر فهمید و تمام این عوامل در شکل‌گیری دیدگاه‌های جدید درباره نقش پدری تأثیرگذار هستند.
مطالب مرتبط:
نقش پدر در احساس امنیت و کاهش خلق و خوی منفی نوزاد
نقش پدری از دیدگاه مردان ایرانی
