گتسبی بزرگ و روایتی از زندگی خانوادگی اشراف نیویورکی
داستان فیلم گتسبی بزرگ که لئوناردو دیکاپریو نقش اول آن را برعهده دارد، در یک فضای کاملا دراماتیک اتفاق میافتد و عشق در این داستان حرف اول را میزند.
به گزارش موسسه خانواده سلامت بنیان، در سال 2013 فیلم گتسبی بزرگ به کارگردانی و نویسندگی باز لومن روی پرده سینماهای آمریکا رفت. این فیلم که لئوناردو دیکاپریو نقش اصلی آن را برعهده داشت توانست در گیشه بسیار موفق باشد و فروش خوبی کند. همچنین در مراسم اسکار خوش درخشید و توانست جایزه اسکار بهترین طراحی صحنه و بهترین طراحی لباس را از آن خود کند.
گتسبی بزرگ اقتباسی از رمانی مهم در تاریخ ادبیات به همین نام است. این رمان را اسکات فیتزجرالد نویسنده مشهور آمریکایی در سال 1925 منتشر کرد. پس از آن چند اقتباس سینمایی از این رمان انجام گرفت که آخرین آنها ساخته باز لومن است.
گتسبی بزرگ دارای لایههای روانشناختی متعددی است و داستان مردی به نام جی گتسبی با بازی لئوناردو دیکاپریو را روایت میکند که تا نیمههای فیلم در هالهای از پیچیدگی پوشیده شده است. تا یک سوم ابتدایی فیلم کسی تصویری از گتسبی نمیبیند و تنها اسم و تعریف او را از زبان دیگران میشنویم و همین مساله پیچیدگی او را بیشتر نشان میدهد.
به تدریج مخاطب، گتسبی را میبیند و رازهای زندگی پر فراز و نشیب او یکی پس از دیگری از پرده بیرون میافتد. رازهایی که چندان خوشایند گتسبی نیست و او در تمام عمر سعی در پوشیده نگه داشتن این رازها داشته است.
داستان گتسبی بزرگ در یک فضای کاملا دراماتیک اتفاق میافتد و عشق در این داستان حرف اول را میزند. این داستان روایتگر زندگی اشراف نیویورکی در زمانی است که این شهر با جنونی سرسامآور تبدیل به شهری بزرگ و مقصد آلام و آرزوهای بسیاری از آمریکاییها و حتی غیر آمریکاییها میشد. اما زیر پوست این شهر افسانهای اتفاقاتی جریان داشت که برای بسیاری از افراد تازگی داشت و خانوادهها را با آسیبهای جدی مواجه میکرد.
در این فیلم چند خیانت زناشویی به تصویر کشیده میشود و بسترها و زمینههای بروز این خیانتها روایت میشود. اما داستان نگاه مثبتی به خیانت ندارد و پایان فیلم نیز به گونهای رقم میخورد که به سبک فیلمهای کلاسیک، افراد خیانتکار به سزای اعمال خود میرسند، هرچند نه همه آنها و همین مساله، فیلم را از کلیشه شدن نجات می دهد.
