مشکلاتی که بیماری دیابت برای رابطه جنسی ایجاد میکند و راههای درمان آن
یکی از عوارض دیابت، ایجاد اشکال در عملکرد جنسی است. در مورد مردان این مساله کاملا روشن است، اما تاثیر این بیماری بر میل جنسی زنان اثبات نشده است.
موسسه خانواده سلامت بنیان- دکتر علی شیخالاسلامی، سکستراپیست؛ یکی از شایعترین بیماریها در دنیا، بیماری دیابت یا مرض قند است. در سال 2012، بیش از 371 میلیون نفر مبتلا به این بیماری بودند و پیشبینی میشود که این رقم تا سال 2030 به 552 میلیون نفر در سراسر دنیا افزایش یابد.
این بیماری با تغییرات میزان قند خون مشخص می شود و عوارض بسیار زیادی به همراه دارد. دیابت به دو شکل “نوع یک؛ ویژه جوانان” و “نوع دو؛ ویژه بزرگسالان” دیده میشود.
مردان دیابتی 3 برابر بیشتر از سایر مردان، درگیر اختلال عملکرد جنسی هستند
یکی از عوارض دیابت، مشکلاتی است که در عملکرد جنسی بهوجود میآورد. تاثیرات این بیماری بر عملکرد جنسی مردان کاملا روشن و مشخص است، ولی در خانمها، تاثیرات دیابت بر میل جنسی اثبات نشده است و بیشتر پیامد مولفههای اجتماعی و روانی این بیماری است تا اثرات فیزیولوژیکی آن. تحقیقات علمی، اثرات معنادار این بیماری بر مشکلات جنسی مردان را نشان داده و تقریبا مردان دیابتی 3 برابر بیشتر از سایر مردان، درگیر اختلال عملکرد جنسی هستند.
اختلالات جنسی در بیماران مبتلا به مرض قند چگونه ایجاد میشود؟
هایپرگلیسمی یا همان بالا بودن قند خون، که عامل اصلی بهوجود آورنده عوارض عروقی بزرگ و کوچک دیابت است، ممکن است در اختلال عملکرد جنسی در دیابت نیز تاثیر داشته باشد. علاوه بر این، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است چندین بیماری بالینی دیگر از جمله فشار خون بالا، اضافه وزن و چاقی، سندرم متابولیک، سیگار کشیدن و دیسلیپیدمی آتروژنیک (اختلال چربی) داشته باشند که خود از عوامل خطرساز برای اختلال عملکرد جنسی در مردان و زنان هستند.
بهطور معمول، این بیماری باعث کاهش خونرسانی به آلت تناسلی شده و به دلیل مشکلات عروقی و کاهش خونرسانی، عملکرد جنسی در هنگام برانگیختگی جنسی دچار اختلال میشود.
ارتباط اختلال نعوظ و دیابت
یکی از شایعترین اختلالات عملکرد جنسی در بیماران دیابتی، اختلال نعوظ در مردان است. مطالعات علمی نشان میدهد که دیابت نوع 1 و 2 هر دو با افزایش خطر ابتلا به ED مرتبط هستند، که گزارش شده است که در 50 درصد از مردان مبتلا به این بیماری در سراسر جهان رخ میدهد. خطر این اختلال در افراد دیابتی تقریبا 3 برابر افرادی است که این بیماری را ندارند.
تحقیقات علمی نشان میدهد بالا بودن hba1c با اختلال نعوظ ارتباط معنیداری دارد. همچنین، دیابت معمولا با فشار خون بالا، چربی خون، اضافه وزن و چاقی، سندرم متابولیک، سیگار کشیدن، سبک زندگی کم تحرک و نوروپاتی اتونومیک مرتبط است که بهعنوان عوامل خطر برای اختلال نعوظ شناخته میشوند.
عوارض دیابت نیز خطر اختلال نعوظ را در مردان افزایش میدهد. استفاده از داروهایی که اغلب توسط بیماران مصرف میشود، مانند داروهای ضد فشار خون (بتابلوکرها، دیورتیکهای تیازیدی، و اسپیرونولاکتون)، داروهای اعصاب و روان (داروهای ضد افسردگی) و برخی فیبراتها، همگی با اثرات مضر افزایشی بر اختلال نعوظ دیابتی ارتباط دارند.
علاوه بر اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی و مشکلات ارگاسمی نیز میتواند در نتیجه این بیماری به وجود بیاید. در زنان نیز کاهش میل جنسی، اختلال برانگیختگی و اختلالات ارگاسمی میتواند ایجاد شود.
روشهای درمان مشکلات جنسی بیمارانی که دیابت دارند
بررسی دقیق و اخذ شرح حال کامل توسط پزشک، انجام آزمایش و در صورت لزوم سونوگرافی، مقدمهای برای درمان مشکلات جنسی ناشی از دیابت است. ابتدا باید مشخص شود چه اختلالاتی در عملکرد جنسی بهوجود آمده است و متناسب با نوع اختلال، درمان مناسب انجام شود.
تنظیم داروهای مربوط به کنترل قند خون و کنترل مناسب آن بهگونهای که hba1c زیر 7 باشد، بهطور معمول باعث بهبود عملکرد جنسی در افراد مبتلا به این بیماری میشود. بسته به شرایط بیمار، تغییرات سبک زندگی، مانند افزایش فعالیت بدنی، رژیم غذایی و کاهش دریافت کالری، با بهبود عملکرد نعوظ در مردان همراهی دارد. داروهایی مثل سیلدنافیل، تادالافیل و غیره نیز با توجه به شرح حال و وضعیت جسمی و سوابق پزشکی فرد، میتوانند برای درمان اختلال نعوظی استفاده شوند.
استفاده از دستگاههای وکیوم نیز میتواند مشکلات نعوظی در این بیماران را کمتر کرده و رضایت ایشان از رابطه را افزایش دهد.