گام به گام تا حل مشکل زودانزالی مردان
موسسه خانواده سلامت بنیان- دکتر علی شیخ الاسلامی، روانشناس و سکس تراپ یکی از مشکلات جنسی در مردان و زنان اختلالات ارگاسمی یا اختلالات مربوط به ارضای جنسی است. مشکلات ارگاسمی زنان را بررسی کردیم و در این شماره به مشکلات ارگاسمی مردان از جمله زودانزالی می‌پردازیم.
مشکلات که مردان در مرحله ارگاسم با آنها مواجه می شوند
مردان در مرحله ارگاسم ممکن است با مشکلاتی مانند زودانزالی ، انزال دیررس یا تاخیر در انزال، انزال به مثانه، عدم انزال و انزال بدون احساس ارگاسم یا لذت روبرو شوند.
مردی که به زودانزالی مبتلاست بطور معمول در هنگام رابطه جنسی، قبل از آنکه دوست داشته باشد و حتی گاهی قبل از دخول به ارگاسم می‌رسد و بنابراین ارضای جنسی کمی احساس می‌کند یا اصلا احساس لذتی نمی‌کند. چنین فردی از آمیزش جنسی و جذب شدن به شریک جنسی لذت می‌برد اما به محض رسیدن به نقطه برانگیختگی کنترل خویش را از دست می‌دهد و دچار انزال می‌گردد.
مشکل در چنین فردی عدم داشتن کنترل ارادی بر بازتاب یا رفلکس انزالی است. این اتفاق باعث می‌شود این فرد دچار احساس خجالت یا شرم در مقابل شریک جنسی شود و در روابط بعدی جنسی خود نیز دچار اضطراب ناشی از این نگرانی که نکند دوباره انزال سریع اتفاق بیفتد، باشد.
زودانزالی در بین جوانان شیوع بیشتری دارد
واکنش مردان به این مشکل از مردانی که اندکی ناراحتی و اضطراب دارند تا مردانی که شدیدا ناراحت و مضطرب هستند، متفاوت است. واکنش و برخورد شریک جنسی نیز در کاهش یا افزایش چنین اضطرابی دخیل است و می‌تواند مشکل انزال سریع را کم یا تشدید کند. انزال زودرس در بین جوانان شیوع بیشتری دارد و تقریبا اکثر قریب به اتفاق آقایان در شروع روابط جنسی آن را تجربه می‌کنند.
عوامل جسمی و روانشناختی که باعث انزال زودرس می شوند
زودانزالی بر اساس رضایت فرد و شریک جنسی از زمان انزال تعریف می‌شود و زمان مشخصی بعنوان ملاک در نظر گرفته نمی‌شود. تحقیقات گسترده نشان داده است اکثریت مردان بین 2 تا 8 دقیقه زمان بین تحریک و انزال دارند. عوامل متعددی مثل سن (در سنین پایین‌تر شیوع بیشتری دارد)، برانگیختگی جنسی (هر چه شدت برانگیختگی بیشتر باشد انزال سریعتر اتفاق می‌افتد) و زمان سپری شده پس از آخرین لذت جنسی (هر چه فاصله دفعات رابطه کمتر باشد انزال زودرس بیشتر اتفاق می‌افتد) و همچنین عوامل فیزیولوژیکی مثل آستانه تحریک و تواتر تحریک نیز در انزال زودرس دخیل هستند.
عوامل روانی نیز می‌توانند منجر به انزال زودرس شوند و خودانگاره بدنی، احساس خجالت و شرم و اضطراب و استرس فرد می‌تواند روی این موضوع اثرگذار باشد.
مردی که به زودانزالی مبتلاست، با کمترین تحریک قبل از دخول یا به هنگام آن یا مدت کوتاهی بعد از ان و قبل از اینکه دوست داشته باشد بطور مستمر یا مکرر، دستخوش انزال می‌شود. عواملی که بر مدت مرحله برانگیختگی تاثیر می‌گذارند مانند سن مرد، تازگی شریک جنسی او یا موقعیت و فراوانی اخیر فعالیت جنسی باید در نظر گرفته شود. این اختلال موجب پریشانی و مشکل میان فردی قابل ملاحظه‌ای می‌شود. این اختلال با اختلال دیگر، بیماری جسمانی، یا مصرف مواد توجیه نمی‌شود. این اختلال می‌تواند دایمی یا اکتسابی، فراگیر یا موقعیتی و ناشی از عوامل روانی یا آمیز‌ه‌ای از عوامل روانی و جسمانی باشد.
روش‌های غلط درمانی برای حل این مشکل
بطور معمول اکثر مردان در ابتدای زندگی مشترک دچار مشکل زودانزالی می‌شوند و به تدریج این مشکل در ایشان حل می‌شود. برخی به دلیل نگرانی از وقوع این مشکل به دنبال درمان بر می‌آیند و راه‌های مختلفی برای درمان در پیش می‌گیرند. برخی از روش‌های غلط درمانی استفاده از قرص ترامادول، مواد مخدر و مشروبات الکلی است. ترامادول و مواد مخدر در ابتدای شروع به استفاده باعث تاخیر در انزال می‌گردند و از این بابت به فرد کمک می‌کنند ولی در دراز مدت به دلیل اثر بر میل جنسی و کاهش آن باعث می‌شوند فرد تمایلی به برقراری رابطه جنسی نداشته باشد.
از سوی دیگر استفاده از این مواد باعث ایجاد اعتیاد و آسیب‌ها و پیامد‌های ناگوار دیگری برای فرد می‌شود. همچنین برخی از مردان برای پیشگیری از این مشکل سرعت عمل خود را در رابطه زیاد می‌کنند و قبل از پیش نوازش به دخول می‌پردازند و سعی می‌کنند با عجله کار را پیش ببرند تا بتوانند مدت بیشتری رابطه را ادامه دهند که نتیجه‌ای برای ایشان جز نارضایتی بیشتر شریک جنسی در بر ندارد.
در واقع با این شتاب یک چرخه معیوب از اضطراب فزاینده ایجاد می‌شود که علاوه بر اینکه بر بهبود زودانزالی تاثیر ندارد، باعث نارضایتی شریک جنسی نیز خواهد شد. انحراف فکر به مسایل غیر جنسی و ایجاد درد یا تحریک دردناک از دیگر شیوه‌‌های نادرست برای حل مشکل است.
همچنین برخی از افراد به اشتباه از داروی ویاگرا یا سیلدنافیل برای درمان زودانزالی استفاده می‌کنند. ویاگرا دارویی است که به تقویت و ماندگاری نعوظ در افرادی که اختلال نعوظی دارند، کمک می‌کند و هیچ تاثیری بر انزال فرد ندارد و مصرف آن باعث تاخیر در انزال نمی‌شود.
مواد غذایی که باعث زودانزالی می‌شوند
در مورد اثر مواد غذایی بر زودانزالی چه در ایجاد و چه در کنترل و درمان آن اطلاعات ضد و نقیض زیادی وجود دارد و تحقیقات متقن و مشخصی وجود ندارد. آنچه که در اکثر منابع طب سنتی و جدید مطرح می‌باشد اینکه برخی از مواد غذایی باعث انزال زودرس و تشدید آن می‌شوند مانند ماست، دوغ و لبنیات و غذاهایی که در اصطلاح طبیعت سرد دارند، فلفل و ادویه جات تند.
در مقابل برخی مواد غذایی مثل موز، عسل، خرمای پیارم، مارچوبه، تخم مرغ، شکلات تلخ، هویج، جو دوسر، تمبر هندی، آووکادو، بلوبری، موز، گردو، غلات و حبوبات بویژه لوبیای مخملی (نوع خاصی از لوبیاست، سیاه رنگ است و در هندوستان زیاد دیده می‌شود)، سیر و پیاز، کرفس، مغز پسته و بادام، قارچ، لوبیای سبز، گیلاس زمستانی و برنج قهو‌ه‌ای کمک به کنترل زودانزالی می‌کنند.
دارو‌های اعصاب و روان به ویژه دارو‌های مهارکننده باز جذب سروتونین و سه حلقه‌ای‌ها که در درمان افسردگی به کار می‌روند می‌توانند باعث تاخیر در انزال شوند. کلومیپرامین، فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام و … از این دسته داروها هستند. مصرف طولانی مدت این داروها باعث کاهش میل جنسی و تمایلات جنسی می‌شود.
تکنیک‌های رفتاری برای شناسایی لحظه انزال
همانطور که اشاره شد مساله اصلی در زودانزالی مردان، عدم کنترل ارادی بر رفلکس انزالی است. مردان برای کنترل انزال لازم است بتوانند لحظه غیر قابل اجتناب بودن انزال را شناسایی کنند. در سیر مراحل جنسی و هنگامی که تحریک جنسی ایجاد می‌شود لحظه‌ای وجود دارد که در آن لحظه تحریک منجر به انزال می‌گردد و امکان پیشگیری از انزال دیگر وجود ندارد. مردانی که زودانزالی دارند در شناسایی این لحظه مشکل دارند و نمی‌توانند تحریک را قبل از رسیدن به این لحظه کنترل کنند. برخی تمرینات رفتاری وجود دارد که کمک می‌کند یک مرد بتواند به درستی این لحظه را شناسایی کند و به تدریج با کنترل تحریک قبل از رسیدن به این لحظه از انزال پیشگیری کند و زمانی اقدام به رسیدن به این نقطه کند که قصد انزال را دارد.
تکنیک توقف شروع (stop-start)
یکی از تکنیک‌های رفتاری برای مهار زودانزالی تکنیک توقف شروع است. در این تکنیک در هنگام رابطه مرد در زیر قرار می‌گیرد و زن در بالا و تحریک به آرامی و توسط زن آغاز می‌شود. مرد قبل از رسیدن به لحظه غیر قابل اجتناب از انزال با اشاره از زن می‌خواهد که تحریک را متوقف کند و بعد از گذشت 15 تا 30 ثانیه که آرامش برای مرد ایجاد شد مجدد تحریک ادامه می‌یابد و مجددا قبل از رسیدن به نقطه مورد اشاره تقاضای توقف تحریک صورت می‌گیرد. این روند چند نوبت صورت می‌گیرد تا آمادگی لازم در زن ایجاد شود و سپس تا انزال ادامه می‌یابد.
تکنیک سیمن (seman)
یکی دیگر از تکنیک‌های رفتاری برای درمان زودانزالی ، تکنیک سیمن می‌باشد. در این تکنیک مرد آلت تناسلی خود را تحریک می‌کند و قبل از رسیدن به لحظه غیر قابل اجتناب انزال، تحریک را متوقف می‌کند. سپس 15 تا 30 ثانیه تحریک را متوقف نگه می‌دارد تا احساس نزدیک بودن انزال سرکوب شود. بعد مجددا تحریک شروع می‌شود و به همین منوال 3 بار توقف تحریک صورت می‌گیرد و در پایان اجازه انزال داده می‌شود. این تمرین دو تا سه بار در هفته انجام می‌شود و بعد از گذشت 3 نوبت از تمرین دفعات توقف به تدریج از 3 بیشتر می‌شود تا مدت زمان تمرین به تدریج افزایش یابد و فرد بتواند بین 7 تا 10 دقیقه تحریک بدون انزال داشته باشد.
تکنیک فشردن سر آلت تناسلی
در این تکنیک مثل تکنیک قبلی تحریک صورت می‌گیرد و قبل از رسیدن به لحظه غیر قابل اجتناب از انزال، با دو انگشت محکم سر آلت تناسلی فشرده می‌شود و این باعث فروکش کردن تحریک و از بین رفتن احساس انزال می‌شود و بعد از چند ثانیه مجددا تحریک ادامه می‌یابد.
روش درمان گام به گام زودانزالی
تکنیک‌های رفتاری که مورد اشاره قرار گرفت خود بخشی از درمان گام به گام زودانزالی است. با توجه به آنکه اضطراب و استرس نقش اساسی در وقوع انزال زودرس دارد توصیه می‌شود در اولین گام فرد مبتلا به این اختلال با تغییر سبک زندگی خود استرس‌ها و تنش‌های موجود را کاهش دهد. فرد باید با یادداشت کردن رویداد‌های استرس‌زا و با استفاده از تکنیک‌های مقابله با استرس نسبت به کنترل این استرس‌ها اقدام کند.
با توجه به نقش غذاها در وقوع یا پیشگیری از انزال زودرس فرد مبتلا در گام دوم از نظر رژیم غذایی باید غذاهایی که باعث زودانزالی هستند را کاهش و غذاهایی که کمک به درمان می‌کنند را بیشتر مصرف نماید. همچنین فاصله مناسب بین رابطه و وعده غذایی را رعایت نماید.
در گام سوم ورزش اهمیت دارد. ورزش به دو شکل می‌تواند صورت گیرد و بر انزال زودرس تاثیر بگذارد. ورزش به صورت عمومی و به شکل یک پیاده‌روی یا نرمش سبک و روزانه 15 تا 20 دقیقه که باعث بهبود گردش خون، رفع استرس‌ها و نگرانی‌ها و آمادگی جسمانی بهتر در رابطه می‌شود و به‌صورت غیر مستقیم به درمان زودانزالی کمک می‌کند. ورزش اختصاصی کگل که بصورت خاص عضلات ناحیه پرینه را تقویت می‌کند به درمان زودانزالی کمک می‌کند.
ورزش کگل بدین شکل است که فرد در حالت نشسته عضلات ناحیه پرینه که موقع بند آوردن ادرار از آنها استفاده می‌کند را منقبض می‌کند و به مدت 5 ثانیه منقبض نگاه می‌دارد و سپس عضلات را شل می‌کند. این حرکت بین 20 تا 25 بار در سه نوبت روزانه انجام می‌شود و به تدریج کمک می‌کند عضلات ناحیه تقویت و توان ارادی فرد در سکس بیشتر شود.
در گام چهارم که در خود رابطه باید انجام شود رعایت اصول رابطه جنسی صحیح یعنی به هنگام بودن، دو سویه بودن، پیش نوازش طولانی و مناسب و حفظ طمانینه و آرامش در خود رابطه است. هر چقدر طمانینه و آرامش بیشتری در سکس وجود داشته باشد و هر چقدر پیش نوازش بهتر و بیشتر صورت گیرد کمک می‌کند تا زودانزالی زودتر بهبود یابد.
در گام پنجم استفاده از تکنیک‌های رفتاری مدنظر است که توضیح آنها در بالا داده شد.
در گام ششم موقعیت یا پوزیشن در رابطه باید مورد توجه قرار گیرد. موقعیت سنتی در رابطه جنسی که مرد در بالا قرار می‌گیرد باعث تشدید زودانزالی می‌شود و لذا در افراد مبتلا به زودانزالی توصیه می‌شود از موقعیتی استفاده شود که زن در بالا قرار می‌گیرد. همچنین موقعیت عمود بر هم نیز موقعیت مناسبی است. زن خوابیده و زانوها را جمع می‌کند و مرد از زیر زانو‌های او و به شکلی که بدنش زاویه نود درجه با بدن زن دارد عبور کرده و رابطه صورت می‌گیرد. در این موقعیت امکان تحریک کلیتوریس توسط دست نیز فراهم می‌شود و کمک می‌کند تا زن تحریک بیشتری دریافت کند و زمان ارگاسم وی جلو بیفتد و مرد نیز تحریک را با شدت کمتری دریافت کند و انزال به تاخیر افتد.
در گام هفتم استفاده از دارو‌های بی حسی موضعی و کاندوم‌های تاخیری می‌تواند صورت گیرد. این داروها باعث می‌شوند تا تحریک کمتری توسط آلت تناسلی حس شود و مدت زمان بیشتری طول بکشد تا تحریک به حد انزال برسد.
در گام هشتم درمانهای دارویی قرار دارد. دارویی که خاص زودانزالی باشد نداریم ولی برخی دارو‌های ضد افسردگی می‌توانند در تاخیر انزال موثر باشند. در واقع از عارضه این داروها در درمان زودانزالی استفاده می‌شود. کلومیپرامین، فلوکستین، سیتالوپرام و سرترالین داروهایی هستند که در درمان زودانزالی استفاده می‌شوند و باید تحت نظر پزشک و با دستور وی مورد استفاده قرار گیرند.
در همین زمینه بخوانید:
زنان و مردان چه تفاوت هایی در رفتارهای جنسی دارند؟
تاثیر انگاره بدنی در مورد اندام های جنسی در رضایت زنان و مردان از رابطه جنسی
اختلال برانگیختگی جنسی چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟
همه چیزهایی که باید درباره به ارگاسم رسیدن زنان بدانید
شوهر من زودانزالی داشت و بخاطر درمانهای غلط تا مدتها این مشکل ادامه داشت و درمان نمی شد، تا اینکه با موسسه شما آشنا شد و توسط دکتر شیخ الاسلامی درمان شد و مشکل رابطه ما حل شد، این آموزشها و مطالب میتونه زندگی افراد زیادی رو از فروپاشی نجات بده
فکر می کنم خیلی از آقایان چنین مشکلی دارند و این مطلب بسیار آموزنده و کمک کننده بود، متشکرم
خوب بود مرسی
این نکته ها واقعا به درد زندگی خیلی ها می خوره
بسیار عالی
بسیار عالی اگر ممکنه این مطالب را ادامه دهید