چرا رژیم های لاغری شکست می خورند؟
اغلب رژیم‌‌ها و برنامه‌های لاغری به شکست می انجامند و خود محرومیت غذایی ممکن است بعدا به پرخوری بینجامد. چرا که محرومیت غذایی میزان سوخت و ساز را کم می کند و کالری مصرفی کمتر می شود و بر وزن شخص افزوده می شود. به همین علت افرادی که رژیم لاغری می گیرند هر بار نسبت به قبل سخت‌تر وزن کم می کنند.
به گزارش موسسه خانواده سلامت بنیان، رایج‌ترین انحراف از تعادل حیاتی غذا خوردن در انسان‌ها چاقی است. تقریبا 25 درصد آمریکاییان چاق هستند یعنی وزنشان 30 درصد بیشتر از وزن مناسب بدنشان است.
شیوع چاقی در هر دو جنس تقریبا یکسان است ولی احساس اضافه وزن داشتن در زنان 50 و در مردان 35 درصد است. در آمریکا طبقات پایین تر اقتصادی – اجتماعی چاق ترند ولی در جوامع در حال توسعه این مساله برعکس است.
چاقی تهدید جدی سلامتی و باعث شیوع دیابت، فشار خون و بیماری قلبی است. چاقی مساله پیچیده‌ای است و با عوامل سوخت و سازی، تغذیه‌ای و روانی و اجتماعی ارتباط دارد.
تأثیر وراثت بر چاقی
وراثت و مصرف کالری دو دسته از عوامل مهم و موثر بر چاقی هستند. به طوری که در خانواده‌های لاغر فقط 10 درصد شانس چاقی هست. وقتی یکی از والدین چاق باشد احتمال چاقی فرزندان 40 درصد است و وقتی هر دو چاق هستند احتمال 70 درصد می باشد. آزمایش 12 جفت دوقلوی یکسان نشان داد وراثت نقش موثری در چاقی ایفا می کند. در سوئد 93 جفت دوقلوی جدا از هم و 153 جفت دوقلوی کنار هم بررسی شدند و نتیجه، تایید وراثتی بودن چاقی بود.
افراد چاق 3 برابر افراد لاغر یاخته‌های چربی دارند. پیوندی بین ژن‌ها و تعداد یاخته های چربی و پیوندی نیز بین یاخته‌های چربی و چاقی وجود دارد. برنامه لاغری نقطه تنظیم وزن را کاهش می دهد ولی به محض قطع برنامه مجددا نقطه تنظیم به سر جای خود برگشته و وزن جبران می شود.
تأثیر عوامل روانشناختی در پر خوری و چاقی
پرخوری دوره‌ای نیز می تواند باعث چاقی شود. عوامل روانشناختی در رفتار کسانی که می کوشند وزن کم کنند عبارتند از کنارگذاشتن محدودیت آگاهانه و برانگیختگی هیجانی. افراد به دو دسته تقسیم می شوند یکی افرادی که آگاهانه مقدار غذای خدود را محدود می کنند و دسته دیگر، کسانی که این کار را انجام نمی دهند.
رفتار غذایی افراد خویشتن‌دار بیشتر شبیه رفتار غذایی افراد چاق است. لذا این افراد همانطور که میل خود به خوردن غذا را نادیده می گیرند ممکن است پیام سیری را نیز نادیده بگیرند. اغلب افراد چاق می گویند در مواقع احساس اضطراب یا تنش، بیشتر غذا می خورند.
چرا رژیم های لاغری شکست می خورند؟
اغلب رژیم‌‌ها و برنامه‌های لاغری به شکست می انجامند و خود محرومیت غذایی ممکن است بعدا به پرخوری بینجامد. چرا که محرومیت غذایی میزان سوخت و ساز را کم می کند و کالری مصرفی کمتر می شود و بر وزن شخص افزوده می شود. به همین علت افرادی که رژیم لاغری می گیرند هر بار نسبت به قبل سخت‌تر وزن کم می کنند.
افراد چاق برای کاهش وزن و رهایی از چاقی باید به جای رژیم موقت، مجموعه‌ای از عادت‌های غذایی تازه و پیگیرانه به همراه برنامه‌های ورزشی برای خود تنظیم کنند. افزایش احساس کارامدی خویش کمک می‌کند تا بیشترین میزان حفظ کاهش وزن اتفاق افتد.
بی اشتهایی روانی
بی اشتهایی روانی بیماری نسبتا نادری است که شیوع آن در ایالات متحده 1 درصد است و در زنان 20 برابر مردان شیوع دارد. بیشترین گروه سنی که به این بیماری مبتلا می‌شوند افراد نوجوان تا 30 ساله هستند. این افراد اشتغال فکر به غذا و امکان افزایش وزن دارند و به همین دلیل مدت‌های طولانی ورزش سنگین می کنند.
پر خوری مرضی، عوامل ایجاد کننده و راه های درمان آن
پرخوری مرضی نیز دوره‌های مکرر پرخوری مفرط و در پی آن تلاش برای تخلیه معده از راه استفراغ یا با داروهای مسهل می‌باشد و شیوع آن از بی اشتهایی روانی بیشتر است.
عوامل اجتماعی (تصویر آرمانی از بدن)، عوامل زیستی(اختلال کارکرد هیپوتالاموس)، عوامل شخصیتی و خانوادگی (کمال‌گرایی در بی اشتهایی و آشفتگی هیجانی و کاهش عزت نفس در پرخوری) از جمله عوامل ایجاد این بیماری هستند. برای درمان این بیماری می توان از راه‌هایی مانند کنترل هیجان و عادت‌های غذایی مناسب و داروهای تنظیم کننده سروتونین استفاده کرد.
جالب بود 👍👍