دردسرهای زنان و مردان تراجنسی که در کالبد جنس دیگر زندگی می کنند
به دلیل عدم اطلاع اکثریت مردم جامعه از مسایل مربوط به افراد تراجنسی، مردم فکر می کنند یک تراجنسی فاسد و منحرف است و مشکل اخلاقی دارد و به همین دلیل چنین فردی با خشونت های خانگی و خیابانی و خیابان خوابی مواجه می شود.
موسسه خانواده سلامت بنیان- افراد تراجنسی جدا از مسایلی که در حوزه سلامت و پزشکی با آن درگیر هستند از لحاظ روانشناختی و اجتماعی نیز دچار مشکلاتی هستند که آنها را آزار می دهد. در این رابطه با آرتین پامس، کارشناس ارشد روانشناسی به گفتگو نشستیم که مشروح این گفتگو را پیش رو دارید.
افراد تراجنسی بیماری روانی ندارند
– لطفا بفرمایید افراد ترنس سکچوال به لحاظ جسمانی و روحی چه ویژگی هایی دارند که آنها را از سایر افراد متمایز می کند؟
افراد تراجنسی از لحاظ فیزیکی و بدنی و بیولوژیکی سالم هستند. برای مثال یک ترازن(ترنس پسر به دختر) یا یک ترامرد(ترنس دختر به پسر) به ترتیب یک جفت کرومزوم xy و xx دارند. اختلال هورمونی در تراجنسی ها به ندرت دیده می شود. پس یک ترنسکشوال با یک هرمافردویت یا اینترسکس متفاوت است.
یک تراجنسی اختلال یا بیماری روانی ندارد بلکه صرفا از بدن فیزیکی و مادی خود ناراضی است. یک تراجنسی دارای ذهن و روانی سالم و آگاه است که درستی جنسیت خود را باور دارد اما می پندارد که با جنس اشتباه یعنی در بدنی اشتباه به دنیا آمده است و تا حد ممکن می کوشد عمل جراحی اصلاح جنسیت، لیزر و درمان های هورمونی را انجام دهد تا اختلاف بین جنس و جنسیت را به حداقل ممکن برساند.
اگر آمار خودکشی و افسردگی در بین تراجنسی ها بالاست این بیشتر به شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه و برخورد اطرافیان بر می گردد نه مسایل روحی و شخصیتی خود فرد.
مشکل اصلی افراد تراجنسی عدم پذیرش آنها در خانواده و جامعه است
– افراد تراجنسی در خانواده و جامعه با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
در ایران به خاطر تفکرات سنتی و فرهنگ جامعه و عدم اطلاع رسانی کافی، پذیرش یک تراجنسی در خانواده و حتی اجتماع بسیار سخت و دشوار است به طوری که حتی صحبت کردن از آن هم نوعی تابو محسوب می شود. در حالی که ترامردها (ترنس های زن به مرد) مشکلاتی در زمینه پذیرش دارند اما به دلیل مردسالار بودن جامعه، ترازن ها (ترنس های مرد به زن) مشکلات بیشتری را متحمل می شوند.
مشکل عدم پذیرش یک تراجنسی حتی در طبقات بالای اجتماعی و تحصیلکرده هم دیده می شود. به دلیل عدم اطلاع اکثریت مردم جامعه از مسایل مربوط به افراد تراجنسی، مردم فکر می کنند یک تراجنسی فاسد و منحرف است و مشکل اخلاقی دارد و به همین دلیل چنین فردی با خشونت های خانگی و خیابانی و خیابان خوابی مواجه می شود.
همچنین، می توانید مشکلات کاریابی، کسب درآمد، خطر اخراج از محل کار و تحصیل را هم به مشکلات قبلی اضافه کنید. گاه یک تراجنسی به خاطر عدم پذیرش اجتماع، مجبور به ترک خانه و حتی ترک شهر و کشور خود می شود اما پا گذاشتن در این مسیر گاهی از چاله به چاه افتادن است و خطرات و مشکلات زیادی به همراه دارد.
از واژه تحقیرآمیز “دو جنسه” استفاده نکنیم
– چه برچسب های نادرستی به این افراد زده می شود که آنها را آزار می دهد؟
یک هرمافرودیت یا اینترسکس با واژه توهین آمیز و تحقیر آمیز دو جنسی یا دو جنسه خطاب می شود که بهتر است به جای آن از واژه “میان جنسی” یا “بیناجنسی” استفاده شود و متأسفانه می بینیم که این واژه را در مورد تراجنسی ها نیز به کار می برند.
یک تراجنسی به ویژه اگر از نظر بیولوژیکی و بدنی پسر شناخته شود، دائما از سوی افراد کم آگاه و ناآگاه جامعه به فساد اخلاقی و انحراف جنسی متهم می شود. تراجنسی ها به دلیل تفاوت خود با دیگران دائما مورد تحقیر و توهین و قضاوت های ناروا قرار دارند. در بهترین حالت آنها را دوجنسی و بیمار خطاب می کنند حال آنکه عمل جراحی برای حل مشکل آنهاست نه به خاطر اینکه آنها بیمار هستند.
ضرورت تصویب قانون حمایت از حقوق تراجنسی ها
– افراد تراجنسی به لحاظ سلامت جسمی و روحی نیاز به چه حمایت هایی دارند؟
حداقل حمایتی که افراد جامعه می توانند از آنها بکنند یک درک ساده است و بیشتر از حمایت مادی، آنها نیاز به حمایت معنوی دارند. هر چند که به دلایل پزشکی، درمان های هورمونی و عمل جراحی به حمایت مالی هم نیاز دارند. چه بسا افرادی که به علت طرد از سوی خانواده و نداشتن پول برای هزینه های عمل تطبیق جنسیت، درمان های هورمونی و حتی خرج و مخارج ساده زندگی خود، دست به رفتارهای پر خطر می زنند.
پیش شرط این درک ساده از یک تراجنسی آگاهی و اطلاع رسانی بین مردم است که باید از طرف خود مردم و بالاتر از آن توسط حکومت ها و دولت ها ایجاد شود. دولت با قوانین حمایت از حقوق تراجنسی ها می تواند کمک بزرگی در این زمینه به این افراد کند.
اقداماتی که دولت انجام می دهد
– در حال حاضر نهادهایی مانند وزارت بهداشت و بهزیستی چه حمایت هایی از این افراد می کنند؟
در حال حاضر کمک هایی از طرف بهزیستی انجام می شود مثلا وام هایی در اختیار افراد تراجنسی قرار می گیرد اما مشکل عمده آنها این است که از یک طرف برای دریافت این وام بایستی حداقل چند سالی در صف انتظار بمانند و از طرف دیگر گفته می شود که ابتدا خود فرد بایستی این پول را پرداخت کند و پس از آن است که بهزیستی بخشی از آن را پرداخت می کند.
وزارت بهداشت هم می تواند در این حوزه بیشتر سرمایه گذاری کند. به طور مثال می تواند با اعزام پزشکان متخصص و فوق تخصص به خارج از کشور، به منظور آموزش و افزایش مهارت، کیفیت های جراحی را بالا ببرند تا یک تراجنسی برای کاهش عوارض و کیفیت بهتر عمل های جراحی، مجبور به انجام عمل جراحی تطبیق جنسیت در خارج از کشور نشود. همچنین، مسئولان می توانند با انجام منظم و دوره ای همایش های علمی در داخل کشور، به افزایش اطلاع رسانی بین خانواده ها کمک قابل توجهی کنند.
مصاحبه کننده: مریم رجب وندی
سلام و درود چگونه میتوان با آقای آرتین پامس در ارتباط بود؟؟؟ لطفا راهنمایی بفرمائید ممنونم.
بدبختی و مشکل اصلی ترنس ها خانواده است که حمایت نمیشه
بدلیل عدم فرهنگسازی صحیح توسط تلویزیون ایران و عدم حمایت تا حد تنفر داشتن افراد پزشکی قانونی و دادگاه از افراد ترنس
برای مثال قانونی که وجود ندارد اما به دلیل قلإ قانونی رضایت خانواده اجباری است
به بند و ماده کدام قانون؟؟؟ خب پزشکی قانونی محترم و دادگاه خانواده عزیز
۱۵ درصد از کل جمعیت افراد ترنس تحت حمایت خانواده هستند و بقیه حمایت نمیشوند …
بقیه هم چون رضایت خانواده ندارن برن بمیرن 🖤🖤😔😔