روان درمانی چگونه به حل مشکل اختلال نعوظ کمک میکند؟
اختلال نعوظ در حین رابطه باعث به وجود آمدن اضطراب عملکردی میشود که یکی از دلایل این مشکل است و در رواندرمانی باید به رفع این اضطراب نیز توجه داشت.
موسسه خانواده سلامت بنیان- دکتر علی شیخالاسلامی، سکستراپیست؛ یکی از روشهای درمان اختلال نعوظ رواندرمانی است. بعد از بررسی و رد دلایل پزشکی و جسمانی میتوان از رواندرمانی به تنهایی استفاده کرد. همچنین، گاهی از مواقع بهصورت توامان از رواندرمانی و مداخلات پزشکی استفاده میشود. تحقیقات علمی نیز نشان داده است که این درمان توامان از مداخلات پزشکی به تنهایی موثرتر است.
کدام دسته از مردان تحت رواندرمانی قرار میگیرند؟
رواندرمانی در اختلال نعوظ برای مردانی موثر است که:
- صبح که از خواب بیدار میشوند، یا هنگام خواب نعوظ داشته باشند.
- هنگام تحریک به تنهایی میتوانند نعوظ داشته باشند.
- یک رویداد مهم زندگی استرسزا مانند طلاق، جدایی، مرگ یکی از عزیزان، تغییر شغل و … را پشت سر گذاشته باشند.
- در محیطی بزرگ شده باشند که جنسیتزده باشد و رابطه جنسی منفی، غلط یا بد تلقی میشود یا در کودکی مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته باشند.
- مادر یا پدر خود را در اوایل کودکی از دست داده باشند.
- سابقه مشکلات جدی در رابطه با شریک جنسی یا عاطفی خود داشته باشند.
- اختلالات اضطرابی یا مشکلات جسمی که دارای اجزای روانشناختی هستند مانند سندرم روده تحریکپذیر، میگرن، آسم یا مثانه عصبی داشته باشند.
نوع و مدت زمان درمان اختلال نعوظ بستگی به نوع مشکل دارد. رواندرمانی بهصورت گروهی یا بهصورت فردی قابل انجام است. ممکن است هر دو روش رواندرمانی گروهی یا فردی یا یکی از این روشها استفاده شود. درگیری شریک زندگی در روان درمانی اغلب مفید است و کمک میکند درمان سریعتر و بهتر انجام شود.
اهداف رواندرمانی در اختلال نعوظ
چندین هدف برای روان درمانی در اختلال نعوظ وجود دارد که شامل موارد زیر است:
- شناسایی مقاومتهای فرد در برابر مداخلات پزشکی که منجر به قطع زودرس درمان میشود و رفع آنها
- تقویت عزتنفس و احساس ارزشمندی فرد
- کاهش یا از بین بردن اضطراب عملکردی
- درک شرایط و زمینهای که مردان در آن عشق میورزند و رابطه جنسی را تجربه میکنند و اصلاح و بهبود فرایند رابطه جنسی
- آموزش و اصلاح طرحوارههای جنسی
فرایند روان درمانی در اختلال نعوظ به چه صورت انجام میشود؟
گام اول در رواندرمانی، برقراری یک ارتباط خوب بین مراجع و درمانگر است و اخذ یک شرح حال کامل که در آن اولین تجربه اختلال نعوظ و شرایطی که منجر به آن شده به دقت مورد بررسی قرار گیرد و سایر تجارب این اختلال نیز مورد بررسی دقیق قرار گیرد. روابط فرد با شریک جنسی از نظر عاطفی به دقت بررسی شود. فرایند رابطه جنسی از آغاز تا پایان بررسی شود.
بهطور معمول، توانایی دستیابی به نعوظ با عزتنفس و احساس ارزشمندی یک مرد ارتباط دارد. یکی از اهداف رواندرمانی در اختلال نعوظ، بازسازی عزتنفس فرد است.
اختلال نعوظ در حین رابطه باعث به وجود آمدن اضطراب عملکردی میشود که یکی از دلایل اختلال نعوظ است و در رواندرمانی باید به رفع این اضطراب نیز توجه داشت. همراهی شریک جنسی در فرآیند درمان کمک زیادی به رفع اضطراب عملکردی میکند.
تحقیقات نشان داده است که تکنیکهای رفع اضطراب بهبود بیماران را تسریع و اثربخشی درمان را تقویت میکند.
بهطور معمول تکالیفی توسط درمانگر به مراجع بهصورت فردی داده میشود که هدف آن تقویت عزتنفس و کاهش اضطراب عملکردی است. همچنین، آموزشها و تمریناتی جهت بهبود فرآیند رابطه جنسی به فرد و شریک جنسی داده میشود تا با تقویت مهارتهای مرتبط با رابطه جنسی، عملکرد جنسی هر دو نفر بهبود پیدا کند و اختلال نعوظ برطرف شود. افزایش زمان معاشقه و پیشنوازش و بهکارگیری صحیح رفتارهای جنسی نیز به کاهش اضطراب عملکردی و بهبود رابطه کمک شایانی میکند.
در واقع، در طی فرآیند رواندرمانی، افزایش اعتمادبهنفس، کاهش اضطراب عملکردی، تقویت آرامش، عدم سرزنشگری شریک جنسی و تقویت نقش حمایتی او در رابطه صورت گرفته که به بهبود اختلال نعوظ میانجامد.
مطالب مرتبط: