معرفی کتاب هنر ظریف بی خیالی
کتاب « هنر ظریف بی خیالی : رویکردی نامتعارف به خوب زیستن » از آن دسته از کتاب هاست که اسمش آدم را ترغیب به خواندن می‌کند.
موسسه خانواده سلامت بنیان- کتاب « هنر ظریف بی خیالی : رویکردی نامتعارف به خوب زیستن » از آن دسته از کتاب هاست که اسمش آدم را ترغیب به خواندن می‌کند. این کتاب را مارک منسن نوشته و گروه ترجمه انتشارات کلید آموزش ترجمه آن را انجام داده است.
البته، از آن جایی این روزها کتاب‌های روانشناسی زرد بازار کتاب را قبضه کرده اند شاید بعضی از افراد هم با نگاهی به نام کتاب به این نتیجه برسند که هنر ظریف بی خیالی در زمره کتاب‌های زرد طبقه بندی می‌شود اما این گونه نیست. با وجود این که کتاب نثری ساده و روان دارد و بسیاری از مباحث خود را در قالب داستان و مثال بیان کرده اما در وادی روانشناسی زرد نیفتاده است.
نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم این است که این کتاب به دنبال ترویج بی خیالی، بی برنامگی و الکی خوش بودن نیست بلکه به ما می‌گوید اتفاقا باید روی اهداف و ارزش‌های کلیدی مان تمرکز کنیم و نسبت به حاشیه‌ها بی توجه باشیم حتی اگر در نظر دیگران آن حاشیه‌ها اصل و اساس زندگی باشد.
در واقع، از نظر نویسنده کتاب هنر ظریف بی خیالی انسان به گونه‌ای خلق شده که همیشه به چیزی اهمیت دهد و آن چیز برای بسیار مهم باشد پس منظور او از بی تفاوتی و بی خیالی، مهم نبودن مسایل نیست. بلکه سوال اصلی او این است که باید به چه چیزی اهمیت بدهیم و چگونه نسبت به سایر مسایل حاشیه‌ای که اهمیتی برایمان ندارند بی خیال باشیم.
در ادامه این مطلب می‌توانید برخی از جملات جالب کتاب هنر ظریف بی خیالی را بخوانید:
- کلید زندگی خوب، این نیست که به چیزهای بیشتر و بیشتری اهمیت دهید؛ بلکه باید به چیزهای کمتری اهمیت بدهید و تنها چیزهایی را مدنظر قرار دهید که حقیقی، فوری و مهم هستند.
- من در زندگی‌ام به افراد و موضوعات زیادی اهمیت می‌دهم. همچنین افراد و موضوعات زیادی هم هستند که به آن‌ها اهمیت نمی‌دهم. آن چیزهایی که به آن‌ها اهمیت نمی‌دهم به وجود آورنده تفاوت‌های من با دیگران در زندگی‌ام هستند.
- پرسش جالب‌ِ توجه‌تر که مردم هیچ‌وقت از خود نمی‌پرسند، این است که «چه دردهایی در زندگی خود می‌خواهید؟ و حاضرید برای چه چیزی زحمت بکشید؟» برای مثال، بیشتر افراد می‌خواهند که ارتقای شغلی پیدا کنند و درآمد زیادی داشته باشند؛ اما هیچ‌کس نمی‌خواهد شصت ساعت کار در هفته، رفت‌و‌آمد در فاصله‌ی زیاد بین خانه و اداره، کاغذبازی‌های بیهوده، و ساختار طبقاتی استبدادی شرکت را تحمل کند. همه می‌خواهند روابط عالی داشته باشند؛ اما همه حاضر نیستند مکالمات دشوار، سکوت ناخوشایند، احساسات جریحه‌دارشده و نقش بازی‌کردن‌های احساسی را تحمل کنند.
مطالب مرتبط:
